مکملهای حاوی ویتامین های گروه ب

ویتامین های گروه B برای اطمینان از عملکرد مناسب سلول­های بدن مهم هستند. این ویتامین ها چند نقش مهم را در بدن به عهده دارند: کمک می­کنند تا سلول های بدن غذا را به انرژی تبدیل کنند، سلول های خونی جدید در بدن ساخته شود و همچنین سلول های پوست، مغز و سایر بافت های بدن سلامت خود را حفظ کنند.

9 نوع مختلف از ویتامین­های گروه ب وجود دارند که هر کدام نقش خاص خود را برعهده دارند:

Thiamin (vitamin B-1)

Riboflavin (vitamin B-2)

Niacin (vitamin B-3)

Pantothenic acid (vitamin B-5)

Pyridoxine (vitamin B-6)

Biotin (vitamin B-7)

Folate (vitamin B-9)

Cobalamin (vitamin B-12)

از مجموعه ویتامین­های گروه ب به نام ب- کمپلکس یاد می­شود.

ویتامین­های گروه ب جزء ویتامین­های محلول در آب هستند. این ویتامینها معمولا در بدن ذخیره نمی­شوند و نیاز است تا به طور منظم از طریق غذاها یا مکمل های تغذیه­ای به بدن برسند. در این خصوص ویتامین ب12 و فولیک اسید، دو استثناء به شمار می­روند چرا که کبد آنها را ذخیره می­کند و در صورت عدم مصرف آنها (چنانکه در مورد افراد گیاهخوار پیش می­آید) بعد از گذشت چند ماه یا در مورد ویتامین ب12 بعد از گذشت حدودا 2-3 سال ممکن است علائم کمبود در بدن ظاهر شود. در ادامه به ارائه توضیحاتی در مورد هر یک از ویتامین های گروه ب خواهیم پرداخت و در ادامه توضیح خواهیم داد که کدامیک از ویتامین های گروه ب در ارتباط با عملکرد مغز و اعصاب اهمیت بیشتری دارند.

ویتامین ب1 (تیامین)

قلب، کبد، کلیه و مغز همگی حاوی مقادیر زیادی تیامین هستند.

بدن برای موارد زیر به تیامین نیاز دارد:

• تجزیه مولکول های قند (کربوهیدرات) موجود در غذا
• تولید ناقل های شیمیایی عصبی (مواد شیمیایی موجود در مغز و سیستم اعصاب که انتقال پیامهای عصبی در بین سلولها وابسته به آنهاست)
• تولید اسیدهای چرب
• ساخت هورمون­های خاص

مواد غذایی حاوی تیامین

تیامین در مواد غذایی زیر وجود دارد:

• غلات کامل و نان غنی شده
• ماهی قزل آلا
• صدف­ها
• کدو حلوایی
• حبوبات، مانند لوبیا سیاه و سویا
• مغزها (آجیل)

کمبود تیامین در کسانی که از تغذیه مناسبی برخوردارند شایع نیست. با این حال، گروه خاصی از افراد ممکن است تیامین کافی دریافت نکنند، از جمله:

• کسانی که به الکل وابستگی دارند
• کهنسالان
• مبتلایان به HIV یا ایدز
• مبتلایان به دیابت
• مبتلایان به نارسایی قلبی
• کسانی که جراحی چاقی (bariatric surgery) انجام داده­اند

علائم کمبود تیامین

افرادی که دچار کمبود تیامین هستند ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

• کاهش وزن
• کم اشتهایی یا بی اشتهایی
• مشکلات حافظه یا اغتشاش ذهن
• مشکلات قلبی
• سوزن سوزن شدن و بی­حسی در دست­ها و پاها
• از دست دادن توده عضلانی
• رفلکس­های ضعیف

وابستگی به الکل ممکن است موجب کمبود تیامین شود. این مشکل خود را به شکل بیماری موسوم به سندرم ورنیکه- کورساکف Wernicke-Korsakoff (WKS) نشان می­دهد. این سندرم ممکن است منجر به گزگز و بی­حسی در دست­ها و پاها، از دست دادن حافظه و گیجی و در حالتهای شدید­تر کاهش هوشیاری شود. در واقع این سندرم ممکن است منجر به انسفالوپاتی ورنیکه Wernicke (WE) شود که به طور بالقوه تهدید کننده­ی حیات محسوب می­شود. مبتلایان به این سندرم برای درمان ممکن است به دوزهای بالا از تیامین (بسیار بالاتر از حداقل دوز روزانه توصیه شده توسط FDA برای افراد عادی) و ترجیحا اشکال تزریقی ویتامین ب1 نیاز داشته باشند.

ویتامین ب2 (ریبوفلاوین)

نقش­ ریبوفلاوین شامل موارد زیر است:

• تولید انرژی
• کمک به تجزیه چربی­ها، داروها و هورمون­های استروئیدی در بدن
• تبدیل تریپتوفان به نیاسین (ویتامین ب3)
• تبدیل ویتامین B-6 به کوآنزیم مورد نیاز بدن

مواد غذایی حاوی ریبوفلاوین

غذاهای غنی از ریبوفلاوین عبارتند از:

• گوشت
• غلات
• بلغور، جو دوسر
• ماست و شیر
• قارچ
• بادام

علائم کمبود ریبوفلاوین

کمبود ریبوفلاوین در افرادی که تغذیه مطلوبی دارند نادر است، اما ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که فرد دارای برخی اختلالات غدد درون ریز، مانند مشکلات تیروئید، یا برخی شرایط دیگر باشد.

افراد دچار کمبود ریبوفلاوین ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

• اختلالات پوستی
• زخم در گوشه­ دهان
• تورم دهان و گلو
• لب­های متورم و ترک خورده
• ریزش مو
• چشم های قرمز و خارش­دار

کمبود شدید ریبوفلاوین می­تواند منجر به کم­خونی و آب مروارید شود. کمبود ریبوفلاوین در دوران بارداری می­تواند خطر ابتلا به برخی نقایص مادرزادی را افزایش دهد.

افرادی که بیشتر در معرض خطر کمبود ریبوفلاوین هستند عبارتند از:

• کسانی که از رژیم گیاهخواری پیروی می­کنند یا محصولات لبنی مصرف نمی­کنند.
• ورزشکارانی که گوشت نمی خورند، به ویژه آن هایی که لبنیات یا سایر محصولات حیوانی نیز مصرف نمی کنند.
• زنان باردار یا شیرده، به ویژه آن هایی که گوشت یا لبنیات مصرف نمی­کنند.

ویتامین ب3 (نیاسین)

نیاسین در بدن به کوآنزیمی تبدیل می شود که برای انجام بیش از 400 واکنش آنزیمی مختلف در بدن ضروری است که این تعداد بالاترین میزان کوآنزیم­های مشتق شده از یک ویتامین است. نیاسین به موارد زیر کمک می­کنند:

• تولید انرژی از کربوهیدرات­ها، چربی­ها و پروتئین­ها
• به انجام رسیدن فرآیندهای متابولیک در سلول های بدن
• ارتباط بین سلول­ها
• بیان DNA در سلول­ها

مواد غذایی حاوی نیاسین

• غذاهای حیوانی مانند گوشت، مرغ و ماهی
• غذاهای گیاهی از جمله مغزها، حبوبات و غلات حاوی شکل طبیعی از نیاسین هستند که بدن نمی­تواند به راحتی از آن استفاده کند. با این حال، تولیدکنندگان مواد غذایی گاه نیاسین را به مواد غذابب مانند غلات اضافه می­کنند که بدن به راحتی بتواند از آن استفاده نماید.

علائم کمبود نیاسین

کمبود شدید نیاسین منجر به بیماری پلاگر می شود که ممکن است با چنین علایمی خود را نشان دهد:

• تغییر رنگ پوستِ در معرض نور خورشید قرار گرفته به رنگ قهوه­ای
• لکه های پوستی با ظاهر خشن
• تغییر رنگ زبان به رنگ قرمز روشن غیر طبیعی
• استفراغ، اسهال یا یبوست
• سردرد
• خستگی
• افسردگی

اگر پلاگر درمان نشود، ممکن است منجر به مشکلات شدید حافظه، تغییرات رفتاری و رفتارهای منجر به خودکشی گردد. همچنین ممکن است منجر به از دست دادن شدید اشتها یا مرگ شود.

افرادی که در معرض خطر کمبود نیاسین هستند عبارتند از:

• افراد دچار سوء تغذیه
• مبتلایان به بی­اشتهایی عصبی
• افراد مبتلا به سوء مصرف الکل
• مبتلایان به ایدز
• بیماری التهابی روده (IBD)
• بیماری هارتناپ (بیماری که بدن در آن توانایی جذب اسیدهای آمینه مشخصی را از دست می­دهد. اسیدهای آمینه واحدهای سازنده پروتئین ها هستند)
• مبتلایان به سندرم کارسینوئید (نوعی تومور دستگاه گوارش)

ویتامین ب5 (اسید پانتوتنیک)

اسید پانتوتنیک در بدن برای ایجاد کوآنزیم­ها، پروتئین­ها و چربی­های جدید ضروری است.

گلبول­های قرمز خون، اسید پانتوتنیک را در سراسر بدن حمل می­کنند، و بدین ترتیب این ماده­ی مغذی در بدن برای فرآیندهای مختلف مرتبط با انرژی و متابولیسم استفاده می­شود.

مواد غذایی حاوی اسید پانتوتنیک

برخی از غذاها که حاوی بالاترین مقادیر از اسید پانتوتنیک هستند ازاین قرارند:

• جگر گاو
• قارچ های شیتاکه
• دانه­های آفتابگردان
• جوجه
• ماهی تن
• آووکادو

علائم کمبود اسید پانتوتنیک

کمبود اسید پانتوتنیک در افرادی که وضعیت نغذیه­ای مناسبی دارند، نادر است زیرا اسید پانتوتنیک در غذاهای فراوانی یافت می­شود. با این حال، کمبود اسید پانتوتنیک ممکن است افراد مبتلا به سوء تغذیه شدید را تح تاثیر قرار دهد. این افراد معمولا در زمینه سایر مواد مغذی نیز دچار کمبود هستند.

علائم کمبود عبارتند از:

• بی حسی و سوزش دست و پا
• سردرد
• تحریک پذیری
• بی قراری و بد خوابی
• کمبود اشتها

ویتامین ب6 ( پیریدوکسین)

ویتامین B-6 یا پیریدوکسین در بیش از 100 واکنش آنزیمی نقش دارد. نقشهای ویتامین B-6 در بدن شامل این موارد است:

• متابولیسم اسیدهای آمینه
• تجزیه کربوهیدرات­ها و چربی­ها
• رشد مغز
• عملکرد طبیعی سیستم ایمنی

مواد غذایی حاوی ویتامین ب6

غنی­ترین منابع ویتامین ب6 عبارتند از:

• گوشت
• نخود
• ماهی تن
• ماهی سالمون
• طیور
• سیب زمینی
• غلات غنی شده

علائم کمبود ویتامین ب6

طبق نظر دفتر مکمل­های غذایی مؤسسه ملی بهداشت امریکا (NIH) ، کمبود ویتامین ب6 عموما با سطوح پایین ویتامین B-12 همراهی دارد.

کمبود ویتامین ب6 ممکن است عوارض زیر را در پی داشته باشد:

• کم خونی
• پوسته پوسته شدن لب­ها
• ترک در گوشه­ دهان
• متورم زبان
• ضعف سیستم ایمنی
• گیجی
• افسردگی

افرادی که در معرض خطر کمبود ویتامین ب6 هستند عبارتند از:

• بیماران کلیوی
• بیمارانی که پیوند کلیه انجام داده­اند
• مبتلایان به بیماری سلیاک (نوعی بیماری که مبتلایان به آن قادر به جذب پروتئین گلوتن موجود در غلات نمی­باشند)
• مبتلایان به بیماری کرون (نوعی بیماری التهابی شدید روده­ای که روده کوچک یا روده بزرگ را ممکن است درگیر نماید)
• کولیت اولسرو (نوعی بیماری التهابی روده که بیشتر روده بزرگ را درگیر می­کند)
• مبتلایان به اختلالات خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید
• افراد دچار وابستگی به الکل

ویتامین ب7 ( بیوتین)

بدن انسان برای موارد زیر به بیوتین نیاز دارد:

• تجزیه چربی­ها، کربوهیدرات­ها و پروتئین­ها
• ارتباط بین سلول­های بدن
• تنظیم عملکرد DNA

مواد غذایی حاوی بیوتین

مواد غذایی زیادی حاوی بیوتین هستند، از جمله:

• گوشت
• تخم مرغ
• ماهی سالمون
• گوشت گاو
• دانه­های آفتابگردان

علائم کمبود بیوتین

علائم کمبود بیوتین عبارتند از:

• نازک شدن مو
• بثورات پوسته پوسته در اطراف چشم، بینی و دهان
• ناخن­های شکننده
• افسردگی
• خستگی

بیوتین به بسیاری از مکمل­های مو، پوست و ناخن اضافه می­شود. اعتقاد براین است که بیوتین موجود در این مکمل ها اثرات مفیدی بر ناخن، پوست و مو دارد. بیوتین همچنین ممکن است به بهبود پسوریازیس کمک نماید.

کمبود بیوتین در افرادی که از تغذیه مناسبی برخوردارند کمتر دیده می شود ، اما گروه­های زیر ممکن است بیشتر در معرض خطر کمبود بیوتین باشند:

• افراد مبتلا به یک اختلال متابولیک به نام کمبود بیوتینیداز
• افراد دچار وابستگی به مصرف الکل
• زنان باردار یا شیرده

ویتامین ب9 (فولات)

شکل طبیعی ویتامین ب9 فولات نامیده می­شود. اسید فولیک که در غذاهای غنی شده و برخی مکمل­ها وجود دارد، شکل صناعی این ویتامین است.

از آنجایی که بسیاری از افراد نمی­توانند به اندازه کافی سبزیجات دارای برگ سبز برای تامین سطوح مورد نیاز از فولات در زمان بارداری مصرف کنند، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری­ها در امریکا (CDC) پیشنهاد می­کند که همه زنان در سنین باروری که مایل به باردار شدن هستند، به موازات استفاده از یک رژیم غذایی متنوع حاوی فولات، روزانه 400 میکروگرم اسید فولیک مصرف کنند.

برخوردی از سطوح کافی فولات چه قبل و چه در طول بارداری، موجب پایین­ آمدن خطر بروز برخی نقایص مادرزادی در مغز و نخاع جنین می­شود.

وجود فولات در بدن برای موارد زیر ضروری است:

• همانندسازی DNA
• متابولیسم ویتامین­ها
• متابولیسم اسیدهای آمینه
• تقسیم سلولی طبیعی

مواد غذایی حاوی فولات

FDA  از تولیدکنندگان مواد غذایی خواسته است تا اسید فولیک را به مواد غذایی به دست­آمده از غلات (مانند نان) اضافه کنند. این رویکرد باعث کاهش بروز نقایص مرتبط با تشکیل طبیعی لوله عصبی در جنین شده است.

فولات طبیعی در مواد غذایی زیر وجود دارد:

• سبزیجات دارای برگ سبز تیره
• جگر گاو
• آووکادو
• پاپایا
• آب پرتقال
• تخم مرغ
• لوبیا
• مغزها (آجیل)

علائم کمبود فولات

در کشورهایی که اسید فولیک به مواد غذایی حاصل از غلات (مانند نان) اضافه می­شود، کمبود فولات شایع نیست. با این حال، علائم احتمالی کمبود فولات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ضعف
• سردرد
• تپش قلب
• تحریک پذیری
• زخم روی زبان یا در دهان
• تغییرات پوست، مو یا ناخن

FDA   توصیه می­کند که زنان قبل از باردار شدن و در طول بارداری، مصرف فولات و مکمل های اسید فولیک را هر روز افزایش دهند. گروه‌های دیگری که ممکن است به فولات اضافی نیاز داشته باشند، شامل این افراد هستند:

• بیماران دچار سوء مصرف الکل
• مبتلایان به بیماری سلیاک
• افراد دچار شرایطی که در جذب مواد مغذی اختلال ایجاد می­کند
• IBD (بیماری التهابی روده)

مصرف مقادیر بالاتر از 1000 میکروگرم اسید فولیک در روز توصیه نمی­شود چراکه مصرف بیش از این مقدار از اسید فولیک می­تواند علائم ناشی از کمبود ویتامین B-12 را پنهان نماید که خود ممکن است موجب آسیب دائمی عصبی شود. این درحالیست که برای مصرف مقادیر بیش از حداقل نیاز روزانه پیشنهادی از خود اسید فولیک، عوارضی شناخته نشده است.

  ویتامین ب12 (کوبالامین)

ویتامین ب۱۲ به طور طبیعی در محصولات حیوانی یافت می­شود. محصولاتی مانند:

• صدف­ها
• جگر گاو
• ماهی سالمون
• گوشت گاو
• شیر و ماست

افرادی که محصولات حیوانی مصرف نمی­کنند ممکن است نیاز به دریافت ویتامین ب۱۲ از طریق مکمل­ها یا غذاهای غنی شده و یا مخمرهای تغذیه­ای داشته باشند.

علائم کمبود ویتامین ب۱۲

کمبود ویتامین ب۱۲ معمولاً باعث ایجاد بیماری به نام کم خونی مگالوبلاستیک می­شود (نوعی کم خونی که در آن گلبولهای قرمز بزرگتر از اندازه معمول می­شوند).

علائم کمبود ویتامین ب۱۲ ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• کاهش وزن
• یبوست
• از دست دادن اشتها
• بی حسی و گزگز در دست­ها و پاها
• مشکلات حافظه
• افسردگی

افرادی که در معرض خطر کمبود ویتامین ب۱۲ هستند عبارتند از:

• افراد دچار اختلال در جذب مواد مغذی
• کهنسالان
• مبتلایان به بیماری سلیاک
• مبتلایان بیماری کرون
• افرادی که جراحی بای پس معده یا برخی از دیگر اعمال جراحی را بر روی معده انجام داده­اند.
• گیاهخواران و وِگان­ها
• افرادی که باردار یا شیرده هستند نیز ممکن است به ویتامین ب۱۲ اضافی نیاز داشته باشند.

 

آشنایی کلی با مکمل­های ویتامین ­های گروه ب

اکثر مکمل­های مولتی­ویتامین حاوی مقداری از هر یک از ویتامین­های گروه B هستند که بسیاری از آنها 100٪ یا بیشتر از نیاز روزانه فرد را برای هر ویتامین تامین می­کنند.

افراد ممکن است برخی از ویتامین‌های گروه ب را به عنوان مکمل‌های منفرد تهیه و مصرف نمایند (مثلا اگر تنها در یک نوع از انواع ویتامین ب کمبود داشته باشند). با این حال، برخی شواهد نشان می دهد که یک مکمل ویتامین B کمپلکسِ کامل که حاوی انواع ویتامین ب است، ممکن است انتخاب بهتری باشد، حتی اگر فرد فقط در یک ویتامین کمبود داشته باشد. این بدان جهت است که احتمال می­رود این ویتامین ها در جذب و اثر بخشی یکدیگر اثرگذار باشند.

کدامیک از ویتامین های گروه ب در عملکرد مغز و اعصاب نقش مهمتری دارند؟

به جز ویتامین ب کمپلکس، فرآورده های متنوع دیگری نیز وجود دارند که در آنها بیش از یک نوع از این دسته از ویتامین ها وجود دارد. در بین این فرآورده های چند ترکیبی محصولاتی هم وجود دارند که اختصاصا برای کاربرد در حوزه عملکرد مغز و اعصاب معرفی شده اند. این محصولات ممکن است به شکل تزریقی و یا خوراکی عرضه شده باشند.

در بین ویتامین های گروه ب سه ویتامین ب1 ، ب6 و ب12 در ارتباط با عملکرد اعصاب بیشتر حائز اهمیت هستند. مطالعات موجود حاکی از آن است که هر یک از این سه ویتامین به تنهایی دارای اثرات مفید بر سیستم اعصاب هستند. ویتامین ب1 در تولید انرژی و به مصرف رسیدن آن در سلول های عصبی مهم است. ویتامین ب6 در ساخت ناقل های شیمیایی عصبی و انتقال پیام بین سول های عصبی نقش ایفا می کند. ویتامین ب 12 نیز در عملکرد سلولهای اطراف سلولهای عصبی و شکل گیری بخشهایی موسوم به میلین که در انتقال پیام در آکسون های سلول های عصبی نقش دارند حائز اهمیت است. کمبود در هر یک از این سه ویتامین با بروز علایم جدی در سیستم اعصاب و بروز بیماری های شناخته شده سیستم اعصاب همراه است. از جمله خواص دیگر این ویتامین ها اثرات نوروتروفیک آنهاست ( کمک به بازتولید و ترمیم سلولهای عصبی). این اثر به ویژه در بیماران مبتلا به دیابت حائز اهمیت است. در دنیا حدود 450 میلیون نفر مبتلا به دیابت وجود دارد. در ایران تعداد مبتلایان به دیابت احتمالا بیش از 8 میلیون نفر است. بیماران مبتلا به دیابت بعد از گذشت چند سال از ابتلا، ممکن است دچار عارضه ای موسوم به “نوروپاتی” دیابتی شوند. در این عارضه بیماران به دلیل آسیب به اعصاب دچار دردهای خاصی می شوند که ممکن است به شکل سوزش، سوزن سوزن شدن و مورمور احساس شوند. دردها بیشتر در قسمت های انتهایی اندام ها یعنی در دست و پا و در قسمت هایی که به طور معمول توسط دستکش و جوراب پوشیده می شوند، احساس می شوند. شواهدی وجود دارد که مصرف این سه ویتامین به شکل همزمان ممکن است در بهبود علایم نوروپاتی دیابتی اثر هم افزایی (سینرژیسم) به همراه داشته باشد. ضمنا این ویتامین ها در بهبود علائم اشکال دیگر نوروپاتی و به طور کلی دیگر مشکلات نورولوژیک ممکن است نقش داشته باشند.

 

 اما آیا نیاز به مصرف مکمل های ویتامین ب وجود دارد؟

توصیه کلی تلاش برای کسب ویتامین های مورد نیاز بدن از طریق تغذیه است. اما عادات بد غذایی و برخی مشکلات زمینه ای ممکن است ما را مستعد کمبود ویتامین های گروه ب نماید. مثلا منبع عمده ویتامین های گروه ب غلات دارای سبوس هستند حال آنکه امروزه اغلب ما نان تهیه شده از غلات بدون سبوس و آرد تصفیه شده را استفاده می کنیم.

در بین ویتامین های گروه ب برخی مانند ویتامین ب12 عمدتا در منابع حیوانی مانند گوشت یافت می شوند و افرادی که رژیم گیاهخواری اختیار کرده اند ممکن است در معرض کمبود ویتامین ب12 قرار گیرند. همچنین برخی از داروها مانند متفورمین که البته داروی ارزشمندی است که به عنوان کاهنده قند خون خوراکی در بیماران دیابتی مورد استفاده قرار می گیرد، فرد را مستعد کمبود ویتامین های گروه ب می نمایند. همچنین داروهای کاهنده ترشح اسید معده جذب برخی از ویتامینهای گروه ب از جمله ویتامین ب12 را با مشکل مواجه می سازند. گذشته از این افراد با سن بالای 50 سال بیش از دیگران مستعد کمبود ویتامین های گروه ب هستند. بنابراین مصرف مکملهای ویتامین ب برای بسیاری از افراد ممکن است مفید باشد. از طرفی ویتامین های گروه ب جزء ویتامین های محلول در آب هستند و این بدان معناست که  مقدار مازاد آنها از بدن دفع می شود و همچنین بدن مقدار قابل توجهی از آنها را درخود ذخیره نمی کند. در این بین ویتامین ب12 تنها استثناء است که بدن مصرف 2-3 سال را در خود ذخیره می کند و به این دلیل افراد گیاهخوار در صورت عدم مصرف مکملهای حاوی ویتامین ب 12 بعد از این مدت (2 تا 3 سال) معمولا علائم کمبود ویتامین ب12 را در خود بروز می دهند.

به طور کلی همیشه سعی کنید مقدار کافی از ویتامین های گروه ب را از طریق تغذیه مناسب به بدن خود برسانید و اگر به هر دلیل موفق به اینکار نشدید یا جزء آن دسته از افراد هستید که مستعد کمبود ویتامین های گروه ب هستند، از مصرف مکمل های ویتامین ب غافل نشوید.

یکی از فرآورده های مشهور که برای تامین و رفع کمبود این سه ویتامین یعنی ویتامین های ب1، ب6 و ب12 ساخته و عرضه شده است آمپول های تزریقی نوروبیون است. همانطور که از اسم تجاری این فرآورده (آمپول نوروبیون) برمی آید، این محصول در ابتدا برای کاربرد در مشکلات نورولوژیک (مغز و اعصاب) عرضه شده است. علاوه بر توانایی در رفع کمبود در این سه ویتامین و عملکرد نرمال مغز و اعصاب، نوروبیون برای تسکین و بهبود انواع نوروپاتی (دردها و مشکلات ناشی از آسیب به اعصاب) به ویژه نوروپاتی دیابتی به کار می رود. با توجه به نقش مهم این سه ویتامین در تولید انرژی و سوخت و ساز، از تزریق نوروبیون برای افزایش سطح انرژی و رفع احساس خستگی و بی حالی، افزایش اشتها، رفع کم خونی، و همچنین تقویت سیستم ایمنی نیز استفاده می شود. باید دانست در اغلب افراد (به جز بیمارانی که دچار مشکلات ناشی از جذب ویتامین های ب1، ب12 و ب6 از دستگاه گوارش هستند)، مصرف این ویتامینها از طریق خوراکی کاملا موثر و از اثری معادل با شکل تزریقی برخوردار است. با توجه به این نکته، برند اصلی اقدام به تولید شکل خوراکی این فرآورده یعنی قرص های نوروبیون نموده است. شکلی از محصول که حاوی دوز بالاتر از این ویتامین هاست نیز به “نوروبیون فورت” موسوم است و به شکل قرص عرضه شده است.

در ایران برای اولین بار قرص های “نوراپاد” با ترکیب اجزائی دقیقا همانند “نوروبیون فورت” توسط شرکت نوتری پاد تولید و عرضه شده اند. با حذف درد و عوارض تزریق و افزایش دفعات مصرف روزانه ی قرص های نوراپاد که معادل نوروبیون فورت هستند می توان به اثری قویتر از شکل تزریقی نوروبیون دست یافت. در حال حاضر بالاترین دوز خوراکی از ویتامین ب12 دربین فرآورده های تولید داخل در قرص های نوراپاد وجود دارد (5000 میکروگرم). نوراپاد به ویژه محصولی ایده آل برای تامین و رفع کمبود ویتامین ب12 در افرادی است که رژیم گیاهخواری اختیار کرده اند و به دلیل کاربرد دوز بالا از ویتامین های ب1، ب6 و ب12 در بین مکمل های مشابه بیشترین تاثیر را در رفع بی حالی و خستگی و افزایش انرژی دارد.